In Memory Of Me
ย้อนอดีต เมื่อไปในปี พ.ศ.2537 ในวันที่ 25 สิงหาคม ปีนั้น ได้ถือกำเนิดเด็กน้อยน่ารัก น่าเอ็นดู ^^ เขาได้มีชื่อว่า เด็กชายสรวิชญ์(ตังค์)
ในช่วงวัยเด็กของผมนั้นเป็นช่วงที่ผมมีความสุขที่สุดเลยก็ว่าได้ เพราะว่ามีคนเอาใจให้ตลอด ตอนเด็กๆผมเป็นเด็กขี้อ้อน ชอบให้คนอุ้ม ไม่อย่างนั้นผมจะนอนไม่หลับและจะร้องไห้งอแง (น่ารักเนอะ)
ตอนช่วงวัยเด็กผมได้อยู่ที่กรุงเทพ อาศัยอยู่กับคุณยาย ไม่รู้ทำไมเด็กเกือบทุกคนต้องติดคุณยายรวมทั้งผมด้วย ทำให้ผมรักคุณยายมากกว่าคุณพ่อคุณแม่ผมเสียอีก แต่ว่าคุณแม่ผมต้องกลับไปทำงานที่สงขลา ทำให้ผมต้องไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ดินแดนปักษ์ใต้ด้านขวานไทย...
เริ่มเข้าสู่ช่วงวัยประถม ได้เข้ามาศึกษาที่โรงเรียนกลับเพชรศึกษา ถึงจะเป็นโรงเรียนเล็กๆแต่เต็มไปด้วยความอบอุ่นของคุณครูที่มีต่อนักเรียน ผมได้มาเรียนที่นี้ ผมได้มีโอกาสแสดงความสามารถของผมตั้งหลายอย่าง เช่น แข่งอ่านกลอนทำนองเสนาะ แข่งขันโปรแกรมคอมพิวเตอร์ต่างๆ แข่งขันโครงงานหมวดวิชามากมาย และสิ่งที่ขาดไม่ได้เลย คือ แข่งขันประกวดวาดภาพ ซึ่งผมชอบมากที่สุดเลย ผมถือว่าเป็นเด็กกิจกรรมของโรงเรียนเลยก็ว่าได้ ทั้งได้เป็นคณะกรรมการนักเรียน ทำให้ผมได้ฝึกพัฒนาการเข้าสังคมตั้งแต่เด็ก จนไม่รู้ตัวเลย
วัยมัธยมปลาย ผมก็เลือกเรียนที่มหาต่อ ผมเลือกเรียนสายศิลป์-ภาษา ซึ่งการเรียนนั้นจะไม่หนักมากเกินไป ทำให้ผมสามารถทำกิจกรรมได้สะดวก สบาย และตอนนี้จากเด็กน้อยคนหนึ่ง ซึ่งไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร มากจากไหน ได้มาเป็นพี่เลี้ยงค่ายศิลปะอัจฉริยะ ทำงานเป็นพี่ที่ดีแก่น้อง และมีน้องๆคอยช่วยเหลือทำงานมาโดยตลอด ผมจะเป็นต้นแบบที่ดีแก่น้องๆ ผมอยากขอบคุณจากใจจริง ที่ครูอุ๋ยส่งมอบโอกาสให้กับผม ซึ่งเป็นจุดเปลี่ยนครั้งยิ่งใหญ่ ซึ่งมีค่ายิ่งกว่าสิ่งใด ขอบคุณครับ
